Je seksleven verandert continue. Hoe het toen was met je lief kan behoorlijk verschillen met nu. Alles over lust, passie en hartstocht binnen de relatie.
‘Onze chemie maakt alles goed’
Liefde en Lust na 15 jaar
Yvette (38):
Afgelopen vrijdag waren Ron en ik tien jaar bij elkaar. Tijdens een verrassingsetentje dat ik voor hem had georganiseerd in een hip restaurant bekeek ik hem. Ik dacht terug aan vroeger, hoe hopeloos verliefd en onzeker ik was. Uren zat ik bij de telefoon te wachten in de hoop dat hij zou bellen. Als ik niks hoorde betrok ik het op mezelf: was hij niet geïnteresseerd? We speelden kat en muis als de beste. Nu, als hij chagrijnig is, trek ik het me niet meer persoonlijk aan. Dan denk ik: het zal wel iets op de zaak zijn waardoor hij de ‘P’ in heeft. Waarom zoek ik dan nog steeds die bevestiging? Ik vraag geregeld: ‘Vind je me nog aantrekkelijk?’, want hij uit zijn emoties bijna nooit. Ook niet wanneer we vrijen en dat frustreert me. Anderzijds zorgt dat mysterie ervoor dat de chemie tussen ons aanwezig blijft. Gek dat die twee tegenstrijdige aspecten voor zulk vuurwerk kunnen zorgen op emotioneel en fysiek vlak. Die onverklaarbare aantrekkingskracht, vooral seksueel gezien. Het is de sterkste binding in onze relatie, naast de kinderen. Ons seksleven is een stuk beter geworden nu de kinderen groter zijn. We doen het vaker en het is vertrouwder. We durven na al die jaren te vertellen wat we fijn vinden, zelfs in the heat of the moment. Dat had ik in die begintijd niet in mijn hoofd gehaald, want ik wilde hem vooral niet kwetsen. Ik was bang dat wanneer ik zou zeggen: kan je het iets harder doen? Of zachter? Of wil je me wat meer daar of daar stimuleren of aanraken?, hij beledigd zou zijn. En dat ik de sfeer zou verpesten. Vaak dacht ik: ik zou wel willen dat hij me meer zou zoenen, strelen, genegenheid zou tonen wanneer we naast elkaar lagen. Hij draaide zich namelijk na al die vreselijk gepassioneerde vrijpartijen om en viel als een blok in slaap. Ik was dan nog helemaal in extase, wilde het moment vasthouden, hem knuffelen, misschien nog even praten, horen dat hij van me hield. Het liefst de hele nacht. Want tijdens het vrijen kwamen we het dichtst bij elkaar en kon ik al mijn angsten of twijfels vergeten. Onzeker als ik was hield ik mijn mond. Ik was zó in de wolken. En door zijn emotionele onbereikbaarheid bleef ik hunkeren naar meer.
Nu is dat anders. Verliefdheid gaat over in houden van en het voelt na al die jaren meer vertrouwd. Ik begrijp nu meer hoe hij in elkaar zit en dat ik me zijn afstandelijkheid niet persoonlijk moet aantrekken. Eigenlijk is het veel fijner om zo’n basis van houden van te hebben, want die angst om hem kwijt te raken is er niet meer. Het is alsof we steeds meer verbonden zijn met elkaar, en door het mysterie – die onuitgesproken liefde en aantrekkingskracht die er nog altijd is – hebben we nog steeds zin in elkaar.
Misschien komt het ook omdat we zo anders zijn; ik open, hij gesloten. Ik bewonder hem omdat hij voor niemand bang is en precies doet waar hij zin in heeft. Dat laatste is tegelijkertijd zijn meest irritante eigenschap: hij houdt niet altijd rekening met me en zal nooit toegeven dat hij fout zit, maar als ik er iets van zeg, belt hij vervolgens wel netjes om te melden op welk tijdstip hij thuiskomt. Tja, in emotioneel opzicht voel ik soms wel een tekort omdat ik het echte contact mis. Maar ik zie mezelf wel oud worden met Ron. Weet je, hij uit zich misschien niet, maar hij heeft wél een klein hartje. Juist daarom houd ik van hem. Tegen zijn vriend zei hij: ‘ze is de vrouw van mijn leven’. Dat raakte me. Dat als het erop aankomt onze kinderen en ik voor hem het allerbelangrijkst zijn.”
Liefde en lust na 20 jaar
‘In bed zei hij: ‘Een beetje vlees is best lekker’, maar ik moest wel lijnen voor de buitenwereld’
Roos (38): Charles en ik gaan scheiden. Na twintig jaar kan en wil hij niet meer monogaam zijn. Totaal onverwacht want daarvoor was er nog geen wolkje aan de lucht. Naarmate hij meer geld begon te verdienen pakten de donderwolken zich samen. Hij ontdekte het plezier van geld uitgeven: het begon met een Mercedes, een Porsche Cabriolet en toen was het hek van de dam. Een wereld ging voor hem open toen hij merkte hoe makkelijk de mooie vrouwen zichzelf op presenteerblaadjes aandienden. Eerlijk gezegd heeft hij altijd geroepen dat hij niet monogaam was, maar daar lachte ik om. We waren al zó lang bij elkaar. Ik had dan ook nooit gedacht dat het zo zou lopen. Hij was namelijk degene die smoorverliefd was en als een gek achter mee aanliep. Het was voor mij geen liefde op het eerste gezicht, want ik vond hem maar een introverte einzelganger. Wel was ik van zijn doorzettingsvermogen gecharmeerd. Die eerste jaren waren we stapelgek op elkaar, al voelde ik toen al dat hij me ooit heel veel verdriet zou geven. De onrust begon na het krijgen van ons tweede kind. Hij wilde steeds vaker weg van huis. Onzeker werd ik er toen nog niet door, want hij liet aan alles merken dat ie mij nog steeds de mooiste en de leukste vond. Tot ik in de loop der jaren zwaarder werd. Hij zei: ‘Als je zo blijft, zoek ik een ander.’ Ik dacht, ach hij kletst maar wat, maar heb toch alles geprobeerd om af te vallen, van maagballonnen tot illegale pillen uit België. Niks hielp langdurig en zijn ergernis groeide. Tijdens mijn zwangerschappen werd ik uitgemaakt voor vies vet varken of dikke zeug. Intussen wilde hij wél met me naar bed. Dan zei hij: ‘Een beetje vlees is toch wel lekker’, en vervolgens moest ik lijnen voor de buitenwereld. Ik voelde me dodelijk onzeker tussen de lakens. Als we het deden ging het stroef dus ik had tig glazen wijn nodig om in de stemming te komen.
Die derde zwangerschap ging het goed mis. Een goede vriendin van ons –slank, lang en grote borsten, het toonbeeld van een lekker wijf- verleidde hem. Gevleid als hij was speelde hij het spelletje mee, en tot zijn verbazing ging ze all the way.. Ik was overdonderd. Terwijl ik ingeleid moest worden, lag hij met haar in bed! Later toen ik helemaal gestressed met hoge bloeddruk gillend vroeg wat er aan de hand was, gaf hij het toe, de rotzak. Hormonaal als ik was, ben ik vervolgens met een babietje van een week op mijn knieën gegaan en smeekte ik hem om me niet alleen te laten met drie kinderen. Hij reageerde arrogant, zo van, we zien wel. Natuurlijk had ik moeten zeggen: ‘Opdonderen!’ Maar ik was niet mezelf. Later toen ik haar smsjes in zijn telefoon zag flipte ik finaal: met een rode waas voor mijn ogen vloog ik hem aan. Het ergste was dat de kinderen erbij stonden te gillen, de au pair heeft ze uiteindelijk weggehaald. Hij realiseerde zich toen wat voor effect zijn asociale gedrag had op de kinderen en gaf ons een kans. Eenmaal in therapie beloofde hij beterschap, maar het duurde drie jaar voordat ik hem weer vertrouwde en we in rustiger vaarwater belandden. Ons seksleven werd toen wél beter, omdat ik hem wilde laten zien dat hij niks anders nodig had dan mij. Ik haalde allerlei acrobatische toeren uit, initieerde elk standje en deed alles om hem bij me te houden. En toch, het plaatje van de leuke vrouw, mooie kinderen en de villa was niet genoeg. ‘Ik wil met een ander verder’, zei hij laatst. Ik vond het verschrikkelijk. Zo vernederend. Toen hij wegliep, keek ik hem nog even aan en zei: ‘Geef je ons echt helemaal op?’ Hij schudde ja.. Inmiddels is hij ook al weer vreemd gegaan bij haar. Ik ben ontzettend verdrietig. Ik had nooit een gescheiden vrouw willen worden en dacht dat onze basis wel tegen een stootje kon. Dan komt de eerste de beste bimbo maatje 36 langs en weg is hij. We zullen nooit meer een gezin zijn, en dat ervaar ik als een gemis. Anderzijds wil ik deze narcistische hartenbreker nooit meer terug. Nu ik begin aan een leven zonder hem voel ik me ontzettend opgelucht.”
Deze rubrieken zijn verschenen in Flair.
