Collega’s die vreemdgaan, het komt overal voor, maar de aantrekkingskracht tussen piloot en stewardess is legendarisch. Op werkreizen kunnen ze vaak niet van elkaar afblijven, ook al wordt daarbij heel wat op het spel gezet. Hoe is dat te verklaren? Windt zijn status haar op? Is het haar tutty pakje dat zijn hart sneller doet kloppen? Een kijkje in het hedonistische walhalla van een luchtvaartmaatschappij. “Als er drank in het spel is, kan het snel gaan.”
Vooral ver van huis gaan collega’s vaak voor de bijl. De ene branche houdt er strenger toezicht op dan de andere, maar vreemd genoeg is er nog geen luchtvaartbeleid dat hierop aansluit. En dat terwijl de verleiding bijna nergens anders zo op de loer ligt. In verre oorden geeft de crew zich van tijd tot tijd dan ook gepassioneerd aan elkaar over. Natuurlijk is het makkelijk stewardessen te bestempelen als ‘jetsetsletten’ of ‘goudvinkjes’, maar laten we eerst even hun gevoelsleven onder de loep nemen. Is er sprake van oprechte verliefdheid of hopen ze stiekem op een welvarende toekomst? En hoe zit het met de motieven van de charming captain in kwestie? Staat zijn ‘hydraulische systeem’ onder druk omdat hij thuis te weinig aandacht krijgt? Of is het simpelweg het feit dat er hotelkamers in de buurt zijn (gelegenheid maakt de dief), waardoor Het Onvermijdelijke steeds weer plaatsvindt?
In het boek Dagboek van een steward beschrijft voormalig Air-employé Marten van der Veen hoe het er tijdens de reizen aan toe gaat. Hij vertelt onder meer dat er stewardessen zijn, die zich zo’n beetje laten ‘onderhouden’ door Arabische oliebaronnen. Marten: “Ze maken één keer in de maand een vlucht naar bijvoorbeeld Abu Dhabi, Dubai, Bahrein of de Verenigde Emiraten en ontmoeten daar de desbetreffende sjeik. Deze bezoekjes leveren hen, als je de verhalen mag geloven, de huur van hun woning in Nederland op en een auto om in te rijden. Ik stel me zo voor dat juwelen en dure kledingstukken geen uitzondering zijn als het een speciale nacht is geweest…”
Naaktzwemmen in de champagne
Marten beschrijft in zijn boek een ‘rustig’ avondje (denk: orgie) in het sultanaat Oman. Een korte samenvatting: “We spreken ’s avonds af in de crew room van het luxueuze hotel naast het zwembad. Een aantal collega’s van buitenlandse maatschappijen is al aanwezig. Iedereen brengt flessen drank van boord mee (dit keer bij elkaar zo’n dertig liter, zonder het bier). Vooral de Engelsen zorgen goed voor zichzelf; stuk voor stuk komen ze binnen met een vuilniszak vol verschillende alcoholische dranken. We gooien alles in een grote teil en mengen het zaakje zorgvuldig. Binnen no time is de hele meute dronken. Een meegebrachte stereo zorgt voor dansmuziek en al snel staat iedereen heftig bewegend op de dansvloer. Na ongeveer een uur zie ik de eerste beha tevoorschijn komen. Ik probeer een trainee stewardess, die haar eerste vlucht maakt, uit te leggen dat het er zeker niet altijd zo aan toegaat, maar raak al snel verward. Ik geef toe dat het meestal nog veel gekker is en dat dit slechts een voorproefje is van wat nog komen gaat. Nu heeft men alleen maar een teil tot de rand toe gevuld; normaal gesproken gooien we het hele zwembad vol en zwemmen we naakt in de champagne…”
Ook stewardess Juliette (33) heeft soortgelijke taferelen meegemaakt. Ze werkt al jaar met plezier bij een Nederlandse luchtvaartmaatschappij en heeft al net zo lang een relatie, die echter niet altijd bestand bleek tegen collegiale slippertjes. Juliette: “Ach, er wordt zoveel gerotzooid op nachtstops. Soms is het net een wave waar iedereen in meegaat. Daar zit je dan: samen in een vijfsterrenhotel op een beeldschoon strand, compleet met schilderachtige zonsondergang, de ene na de andere cocktail achterover te slaan en gezellig te keuvelen met de leukste mannen. Logisch dat je elke keer weer wordt meegesleept in een euforie! Het is de ultieme gelegenheid om vreemd te gaan. En, inderdaad, vooral met drank op kan het snel gaan. Die pure spanning, lust, ongecompliceerdheid en spontaniteit is wat het zo euforisch maakt. Vergelijk het met één grote verslavende egotrip. Noem het zwak, maar toch ga ik er telkens in mee. Geen idee waarom. Laatst vond ik bijvoorbeeld een van de piloten weer waanzinnig aantrekkelijk. Op de bestemming raakten we aan de praat. Het sfeertje was broeierig en we voelden het allebei aankomen. Hij was getrouwd en had kinderen en ik heb natuurlijk ook een relatie. Kortom, genoeg redenen om niet verliefd te worden. Maar hij was een echte charmeur, die me helemaal inpakte. Toen ik weer thuiskwam, had ik een ongelofelijke kater. Deze foute man had een behoorlijke indruk op me gemaakt; meer dan anders moest ik echt een tijdje bijkomen. Eerst zit je samen in een tropisch oord en ga je compleet in elkaar op en vervolgens word je keihard met beide benen op de grond gezet! Ik wist dat ik hem uit mijn geheugen moest wissen of ik zou de echte liefde van mijn leven, mijn vriend, voor altijd kwijtraken.”
Route Relatie
Stewardess Sarah (39, getrouwd met piloot, één kind van 1 jaar) leerde haar man tijdens het werk kennen. Sarah: “Ook bij ons begon het als een slippertje, maar van het een kwam het ander. Uiteindelijk hebben we stiekem samen vluchten aangevraagd. We onderhielden een zogenaamde ‘routerelatie’. Dat houdt in dat je samen vaker vreemdgaat op dezelfde aangevraagde route. Het was ontzettend oneerlijk ten opzichte van onze partners, maar we waren allebei erg verward. We wilden onze partners niet opgeven, maar elkaar ook niet. Intussen werd ik steeds verliefder. Een paar vriendinnen hebben me nog voor hem gewaarschuwd. “Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger!” Ik hoor het ze nog zeggen. Maar liefde hou je niet tegen. Uiteindelijk hebben we onze relaties verbroken en voor elkaar gekozen. Van mijn keuze heb ik geen spijt, maar die routerelatie is niet goed te praten. Mijn ex heeft er veel verdriet van gehad. Nu zie ik andere collega’s die hetzelfde doen. De meesten zullen hun partner nooit verlaten, ze leiden praktisch een dubbelleven. Na de vlucht nemen ze in het bemanningencentrum innig afscheid van hun collega en een roltrapje verder omhelzen ze hun wachtende partner en kinderen. Veel echtgenotes (in luchtvaarttermen ‘broedkippen’ genoemd) hebben het wel door, helemaal als ze zelf ook stewardess zijn en dondersgoed weten hoe het eraan toe gaat. Wellicht denken ze: zolang hij bij me blijft, doe ik alsof m’n neus bloedt. Tja, zo kun je de schijn van het perfecte gezinnetje lang ophouden. Of ze willen de financiële zekerheid niet missen. Wie weet. In deze tijd is het moeilijk om opnieuw je eigen bestaan op te bouwen, vooral als je al op leeftijd bent. Acceptatie is de prijs die ze betalen.”
First class-vreemdgangers
En hoe zit het bij de heren? Gezagvoerder Maurits (40, getrouwd, twee kinderen): “Ik vond het geweldig toen ik in dienst kwam en vermaakte me kostelijk. Het vriendinnetje dat ik toen had, heeft me meteen aan de kant gezet. Het was geen dom grietje en op de een of andere manier voelen vrouwen dat gewoon aan. Maar wat wil je? Ik was 22 en in de bloei van m’n leven. Nu ben ik getrouwd, rustiger geworden. Het vliegen begon als een mooie jongensdroom, maar in de praktijk gaat de uitdaging er met de tijd vanaf. Elke keer weer datzelfde zwembad in Verweggistan. Na een tijdje heb je het wel gezien. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn vak, maar laat mij op de bestemming maar een goed boek lezen. En zo zijn er velen onder ons, die naast het vliegen andere interessante dingen doen. Je kunt bijvoorbeeld fantastische culturele tripjes maken tijdens de reis. Er is zoveel te zien in de wereld. Alles om maar niet af te stompen en de geest te stimuleren. Anderen zijn niet zo van de ontwikkeling en zoeken nog steeds een andere manier om invulling aan hun leven te geven. Het charmeren van die mooie collega bijvoorbeeld, die in bikini onder een parasolletje ligt… “
Piloot Peter (32, vriendin en first class vreemdganger): “Ach, de man is nu eenmaal een jager. Ik heb er soms een dagtaak aan om stewardessen te sms’en, vluchten aan te vragen, ze te charmeren, veroveren en wellicht warm te houden voor een volgende keer. Of uiteindelijk afstand te nemen wanneer zij te dichtbij komt. Ik doe het nu iets minder, omdat ik mezelf in een serieuze relatie heb gestort, maar ik ben er nog steeds voor te porren. Echter, wij zijn niet altijd de schuldigen! Sommige stewardessen bieden zichzelf letterlijk op een presenteerblaadje aan. Je kunt er gewoon niet omheen.”
Gierige vliegers
Volgens stewardess Cloë (30, single) is dat pure onzin. Persoonlijk walgt zij van al het gesjans en gedoe. Cloë: “Zeker niet iedere piloot en stewardess doet eraan mee. Ik moet er niet aan denken om met zo’n macho piloot de koffer in te duiken. Voorbeeldje. Toen ik net begon met vliegen, ergerde ik me enorm aan de droge lucht aan boord. Toen ik tegen een vlieger zei: ‘Ik heb droge lippen,’ antwoordde hij laconiek: ‘Zal ik ze even natspuiten?’ Pardon? Was dit hoe het eraan toe ging in de vliegwereld?! Uiteraard zie ik het vaak genoeg, de piloot en de ‘stess’ die en route even een fling hebben. Op Schiphol kijk ik dan altijd weer vol verbazing en medelijden naar de broedkip die manlief opwacht. Zelf heb ik nooit romantische nachten beleefd op de route. Nee, ik ben ook geen strepenjager. Natuurlijk zit er af en toe best een leuke vent tussen, maar de meerderheid vind ik vrij saai. Gesprekken bij de borrel kunnen me nauwelijks boeien. Daarbij zijn die jonge vliegers vaak van die nerds in pakjes, die zich plotseling helemaal de man voelen. Dan komen ze na een vlucht naar de hotelbar in die typische vliegeroutfit: bootschoenen, Gaastra-fleecetrui of zo’n vreselijk saai overhemd. Ook van zo’n type dat het hele bedrijf al heeft afgewerkt, word ik niet echt vrolijk. En dan de gierigheid van vliegers… De rekening wordt altijd gesplit, ook al drinken zij soms veel meer. Er kan bijna nooit een drankje van af en dat terwijl zij zo veel meer salaris hebben dan wij. Bovendien zou ik alleen al onzeker worden van de gedachte dat je vriend steeds zo ver weg is. Het lijkt me niet echt bevorderlijk voor je gemoedstoestand als je weet dat hij na een ruzietje ergens in tropisch oord zit, omgeven door vrouwen in tangabikini terwijl de cocktails maar langs blijven komen…”
Onzekerheid & compensatiegedrag
Draait het dus allemaal om spanning, begeerte, ego-strelerij? Misschien. (Piloot Roderick maakte er een sport van in het televisieprogramma The Bachelor.) Honderd-en-één redenen kunnen de oorzaak van overspel zijn. Luchtvaartgerelateerd is dit verschijnsel niet en uiteraard gaat niet iedere stewardess of piloot vreemd. Wel ligt de intimiteitscurve in deze branche hoger dan bij beroepen waarbij je in eigen land blijft. Er is meer gelegenheid. De een loopt ervoor weg, de ander duikt er middenin. Echter, een verband tussen notoir vreemdgaan en piloten is vooralsnog niet aantoonbaar. Of toch? Voormalig beroepspsycholoog Jan Willem (50 en getrouwd) werkt momenteel als co-piloot. Hij vertelt: “Je kunt nooit generaliseren, maar de notoire jagers onder ons, hebben wellicht een aantal overeenkomsten. De psychologische eigenschappen waar we in het algemeen op worden geselecteerd zijn onder andere: alles onder controle willen houden, een behoefte aan overzichtelijkheid en stabiliteit plus de neiging tot rechtlijnigheid. Dat moet ook wel, want uiteindelijk zijn we systeembeheerders die continu bij de les moeten blijven. De meesten van ons kiezen voor een veilige thuishaven. Dit betekent een leven met een stabiele, verzorgende, enigszins volgzame vrouw die liever niet heel carrièregericht is. Kortom, haar leven moet voornamelijk om hem en het kroost draaien. Haar allerbelangrijkste eigenschap is echter: trouw. Wanneer hij in Yokohama is, moet hij niet het gevoel krijgen, dat zij met de tuinman ligt te fozen. Daar zou hij erg gestrest van kunnen raken en dat is funest voor de veiligheid tijdens de vlucht. Zijn leventje moet dus zomin mogelijk worden verstoord. Toch is híj vaak degene die het avontuur buiten de deur zoekt. Al is deze steady man verveeld, hij wil die spanning niet binnen zijn eigen relatie creëren, want dan komt zijn bestaan weer te veel op losse schroeven te staan.”
Maurits: “Tja, het laatste wat je wilt, is je gezinsleventje op z’n kop zetten. Dus die spanning zoek je in dit geval op je werk. Ik draai al twintig jaar mee in het vak en ben allang ‘uitgespeeld’. Maar ik zie genoeg mannelijke collega’s die er geen gras over laten groeien. Dan denk ik bij mezelf: wanneer kappen jullie er in godsnaam mee? Toch blijven ze doorgaan. Naar mijn idee overigens niet alleen vanwege de spanning. Ja, het ligt soms voor het oprapen en ja, verandering van spijs doet eten, maar ook daar wil ik het niet aan wijten. Wat dacht je van onzekerheid en compensatiegedrag? Vanaf de tijd dat ze onder moeders rok vandaan komen, hebben ze meestal in een beschermde omgeving geleefd. Ze doen de vliegopleiding en komen vervolgens bij een luchtvaartmaatschappij waar alles keurig geregeld is. Daarnaast zoeken ze een vrouw die voor hen zorgt. Veel van hen hebben nooit op eigen benen hoeven staan. Ze denken dat ze het allemaal erg goed kunnen (op werkgebied doen ze het dan ook uitstekend) maar op privé-vlak zijn sommigen van hen zó onzeker. Die aandacht van ‘stessen’ geeft hen misschien een beter gevoel over zichzelf. Echter, spelen met vuur is niet zonder risico. Menige gezagvoerder is inmiddels toe aan zijn derde alimentatie.”
De namen in dit artikel zijn om privacyredenen gefingeerd.
[KADER]
LUCHTVAART-ABC
– Broedkip: echtgenote die thuis (met de kindjes) op manlief wacht.
– Goudvinkje of strepenjager: stewardess die op de status en macht van een gezagvoerder kickt (hoe meer strepen, hoe meer gezag);
– Hydraulisch systeem: watersysteem van een vliegtuig (of man).
– Jetsetslet: overspelige stewardess;
– Routerelatie: wanneer twee mensen samen een vlucht aanvragen en tijdens die reis hun relatie onderhouden;
– Stess: stewardess.
[KADER]
50% van de Europese werknemers vindt dat vreemdgaan met een collega ‘moet kunnen’, zo blijkt uit onderzoek van Monster Career Network. Onder Italianen is dat zelfs 66%. Nederlanders zijn met een aandeel van 35% relatief conservatief. Van de Amerikaanse ondervraagden vindt slechts 25% een relatie op het werk acceptabel. In het lijstje van sectoren waarin het vaakst vreemd wordt gegaan komt de luchtvaart (verrassenderwijs?) niet voor. De Groningse sociologe Iteke Weeda heeft becijferd dat de grootste schuinsmarcheerders (m/v) werkzaam zijn in de kunstsector en de mediawereld, op de voet gevolgd door secretaresses verpleegsters en welzijnswerkers. De bouw, agrarische sector, schoonmaakbranche en het leger scoren het laagst. Hondstrouwe types dus. Of zou dit te maken hebben met een tekort aan vrouwelijk schoon in die branches?
Bron: MKBnet.nt
Alle namen in dit artikel zijn om privacyredenen gefingeerd.
Dit verhaal is gepubliceerd in AM Magazine .
Waardeer dit artikel
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.