Wat als hij verslaafd is aan cyberseks? Hoe krijg je hem weer clean?
We zijn momenteel dag en nacht online en zitten op elkaars lip. Hét recept om een keer virtueel vreemd te gaan. Maar wat nu als dat verslavend werkt? Virtueel wordt er sowieso al heel wat vreemdgegaan, vooral door mannen, met als gevolg echtscheidingen en een ongezonde dosis drama. Is er reden tot jaloezie, of zijn cyberaffaires onschuldige zelfontspanners waar we vooral geen waarde aan moeten hechten?
Cyberseks is simpel; er zijn alleen een computer en een internetaansluiting voor nodig en verder zijn er geen zorgen over ziektes of ingewikkelde affaires. Volgens veel mensen een onschuldig avontuurtje, maar is dat het wel?
Chatboxen zitten drie kwart vol mannen en een kwart vol vrouwen. Dat verbaast me niks, aangezien de cijfers van seksuologe Hannie van Rijsingen al veel duidelijkheid geven: ongeveer 85% van de Nederlandse mannen kijkt online naar porno, van wie 5% verslaafd is aan internetporno. En dit zal van kwaad tot erger worden, aldus de seksuologe. Desbetreffende mannen zoeken meestal naar sensatie of spannende seks en denken via internet op een veilige manier aan hun gerief te kunnen komen. Vrouwen die door de chatrooms zweven, zijn meestal single en in eerste instantie uit op aandacht en liefde en als laatste op seks. Sommigen van hen hopen de prins op het witte paard te ontmoeten. Chatboxen echter zijn het summum van seks; hier laten vrouwen zich meeslepen door mooie verhalen en raken uiteindelijk verslaafd aan de aandacht.
Vriendin Nadine worstelt al een tijd met het feit dat haar partner verslaafd is aan cyberseks. Hij zit nu in therapie, maar nog altijd is ze als de dood dat hij weer voor de bijl gaat. Ze kan het nog steeds niet laten om af en toe zijn mailbox te plunderen.
Haar vriend is overigens niet de enige die verslaafd is. Volgens de Amerikaanse onderzoekscijfers van Jennifer Schneider & Robert Weiss (auteurs van Cybersex Exposed) blijkt dat 40% van alle mannelijke internetgebruikers in Amerika zich met name richt op online ‘porno’ (films, plaatjes én chatten). Volgens Oprah Winfrey kijkt 75% van alle mannen indien mogelijk ook nog eens op hun werk naar online porno (kortgeleden ontzettende hype: cyberontslag) en dit percentage zal naar verwachting alleen maar stijgen. Grote kans dus dat jouw lief zich ook wel eens laat verleiden. ‘Wat kan het voor kwaad?’ zou je denken. Zolang je elkaar niet echt ontmoet, maakt het toch niks uit? Jawel. Cyberseks blijkt gevaarlijker dan je zou denken.
Snelle, spannende seks met een onbekende
Cyberseks wordt vooral thuis en op kantoor in de late uurtjes gepraktiseerd. Het begint altijd onschuldig met pornofilms bekijken of chatten in zogenaamde chatboxen. Biljoenen pornoplaatjes en homepages verkopen allemaal de suggestie van een ideaal: hij kan een directe fix krijgen voor niets.
Jij bent een mens met eigen gevoelens, gedachten en wensen die niet altijd overeenkomen met de zijne. Wellicht een goede reden voor hem om af en toe virtueel vreemd te gaan? Het probleem hierbij is dat die beelden in zijn hoofd kunnen blijven hangen en tot een ware obsessie kunnen leiden. Via het internet is hij namelijk in staat om de intiemste gedachten en gevoelens met een volslagen vreemde uit te wisselen (vaak met behulp van een webcam). En wat is opwindender en erotischer dan seks met een totaal onbekende? Bij deze persoon kan hij zijn sexyste of bizarste fantasieën uiten, die hij bij jou misschien niet kwijt kan. Die intimiteit komt meestal tot stand door tekstueel flirten door middel van typen met één hand. De rest kun je zelf invullen.
Sommige vrouwen denken dat hun mannen gewoon gezellig met wat andere computernerds kletsen, maar alle gesprekken die in speciaal ontworpen chatrooms worden gevoerd, zijn echt alleen maar voor de seksuele kick. En terwijl de meeste mannen het niet als ontrouw beschouwen, blijkt menig man tegenover zijn cyberliefje tóch vaak oneerlijk over hun relationele status. Hij wil haar waarschijnlijk niet afschrikken… Vervolgens kan hij in het geheim erotische gesprekken aangaan, zonder te worden betrapt. Er ontstaat wellicht een cyberromance, en mogelijk virtueel overspel. Nog steeds onschuldig, zul je denken.
Maar wat als een onschuldig praatje in een chatbox uitgroeit tot een intense en gepassioneerde cyberliefde? Want net als in een soap kunnen tedere momenten leiden tot heftige passie en seksuele interacties en uiteindelijk tot fysieke ontmoetingen tussen twee cyberfreaks.
Emotionele en mentale ontsnapping uit de sleur
De vraag is waarom zoveel mannen online vreemdgaan als ze het thuis goed hebben. Michael Adamse, co-auteur van Affairs on the Net: The Cybershrinks Guide to Online Relationships zegt dat seksuele bevrediging niet altijd de primaire prikkel is om online overspel te plegen. De belangrijkste impuls blijkt het streven naar een emotionele of mentale ontsnapping uit de alledaagse sleur en frustratie van het leven. Oftewel: de eeuwige zucht naar spanning.
En hoe krampachtig je het ook probeert te voorkomen, die sleur kan een keer intreden wanneer je het druk hebt met werk en kinderen en daardoor minder aandacht besteedt aan elkaar. Voorbeeld: een seksueel onzekere echtgenoot kan zich ineens transformeren in een hitsige cyberlover waarmee alle vrouwen in de chatroom willen converseren. Of: een man kan plots uitgekeken zijn op zijn vrouw omdat ze is getransformeerd tot een ‘moeke’ die haar uiterlijk verwaarloost en alleen nog maar over het huishouden praat. Zo’n man kan de spanning elders gaan zoeken. Of: mannen van drukbezette carrièrevrouwen kunnen zich verwaarloosd voelen, en hun heil op zo’n site vinden. Dus werkende dames, verwaarloos je man niet!
De perfecte imaginaire liefde
Een aantal mannen presenteert zichzelf online dan ook niet zoals zij werkelijk zijn, maar zoals ze willen dat anderen hen zien. (‘me Tarzan, you Jane?’) Ze creëren een eigen masker en leiden een dubbelleven. In cyberspace, zolang het niet tot een fysieke ontmoeting komt, doen uiterlijke kenmerken niet of nauwelijks ter zake: deze worden dusdanig gemanipuleerd dat zij overeenkomen met zijn persoonlijke voorkeuren. Hij kan zijn ‘geïdealiseerde zelf’ laten zien.
Daarbij biedt de anonimiteit van cyberspace veel ruimte voor zijn eigen fantasie en beeldvorming. Wat hij bij jou misschien mist, kan hij denken gevonden te hebben bij zijn cyberliefje. Uiteraard is dit geen echte liefde maar wordt hij verliefd op een illusie, een partiëel zelfbeeld; ‘het’ ideaaltype dat anderen van hemzelf presenteren. Kortom, de perfecte imaginaire liefde!
Een subjectieve fantasiewereld cultiveren klinkt wellicht leuk, en lekker spannend, maar de adrenalinekick is minder onschuldig dan je denkt. Een drug is moeilijk om vanaf te komen. Natuurlijk kan online seks of liefde als kuur tegen eenzaamheid fungeren. Maar doordat je zo geïsoleerd raakt van de lokale wereld, zal deze eenzaamheid door langdurig verblijf in de digitale wereld alleen maar worden versterkt. En hier ligt het gevaar. Eenmaal opgeslokt door het internet, verwaarloost hij zijn dagelijkse activiteiten, verliest hij controle en gaat hij dingen ervaren, zien en doen die hij normaal gesproken nooit zou doen. De consequenties kunnen groot zijn.
Help! Hij is officieel cyberseksverslaafd!
Uit onderzoeken van Jennifer Schneider en Robert Weiss (auteurs van Cybersex Exposed) en Patrick Carnes (auteur van Shadows of the Net) blijkt dat cyberseks een zeer verslavende werking heeft. De auteurs: ‘Veel mensen die normaal gesproken geen last hebben van dwangmatig of grensoverschrijdend gedrag, zijn door cyberseks in enkele maanden zwaar verslaafd geworden. Erger nog; wanneer ze ‘s nachts op hun zolderkamertje de wereld van cyberseks ontdekken, hebben ze in korte tijd opeens kinderporno op hun schijf staan.’ (Voormalig officier van justitie Tonino bijvoorbeeld…)
Wat inderdaad blijkt, is dat de programmering van sekssites dusdanig agressief is dat mensen daar nauwelijks van los kunnen komen. Ze worden opgehitst, in vervoering gebracht en verleid om steeds verder hun grenzen te verleggen. Zo drogeren ze zichzelf om dingen te doen die ze nu zogenaamd voor de grap of uit nieuwsgierigheid toevallig bekijken. De toename van grensoverschrijdend gedrag in Nederland blijkt volgens Bureau Seksverslaving (www.seksverslaving.nl) dan ook steeds groter te worden.
Bureau Seksverslaving vertelt dat steeds meer mannen in eerste instantie verslaafd worden aan cyberseks. Het aantal hulpzoekenden stijgt explosief. Dit kun je zien op de grafiek op hun website. De obsessieve gebruikers verwaarlozen hun privéleven en hun werk en hebben vaak serieuze relatieproblemen. Huwelijken worden totaal ontregeld door dwangmatige online seks en ‘C-slippertjes’ zijn een immer frequentere reden voor echtscheidingen.
Volgens Eugene M. Goede, goeroe en specialist in de algehele seksverslavingsproblematiek en auteur van Van trauma naar triomf wordt cyberseks binnen relaties namelijk de ‘nieuwe partner’ die tussen twee partners in komt te staan. Er ontstaat een muur van leugens. Partners verliezen contact met elkaar en hun seksleven gaat eraan kapot. Waarom? Omdat vrouwen zich vaak bedrogen, verraden en in de steek gelaten voelen. Ze kunnen niet concurreren met de illusie van cyberseks. Bovendien is het vertrouwen weg, en voelen ze zich ontzettend afgewezen.
Hoe krijg je hem weer clean?!
Volgens Goede is op z’n minst drie maanden totale onthouding van cyberseks de enige remedie om je man weer clean te krijgen. Een zeer moeilijk proces, niet alleen omdat er een verslavingspatroon doorbroken moet worden, maar omdat internet zo’n integraal onderdeel vormt van het leven van veel mensen. Daarnaast zijn de zelfgecreëerde illusies erg moeilijk los te laten. Misschien kun je het je nauwelijks voorstellen, maar het afscheid nemen van chatvrienden kan extreem veel pijn, angst- en rouwgevoelens oproepen.
Voor veel mannen is de illusie van de cyberaffaires en -relaties toch een heel realistisch iets geworden. Hoe komen ze van deze ellende af?! Bureau Seksverslaving oftewel de s.l.a.a. (de anonieme seks- en liefdeverslaafden) in Amsterdam biedt vooralsnog dagelijkse bijeenkomsten en een speciale behandeling met twaalf effectief werkende stappen. Een ietwat luxere optie wordt geboden door Don Schothorsts privékliniek SolutionS in Barneveld. Cyberseksverslaafden kunnen acuut een ambulante behandeling ondergaan. De doorgewinterde verslaafden die echt tegen de muur oplopen, worden naar het buitenland gestuurd, waar ze het 28 day program (ook hier het twaalfstappenprogramma, oorspronkelijk afkomstig van de Anonieme Alcoholisten) en uitgebreide nazorg sessies kunnen ondergaan.
Uiteraard gaat de zon niet voor niets op en betaalt de verslaafde hier een slordige 20.000 euro per behandeling. Je partner kan natuurlijk ook in gewone therapie gaan of boeken lezen over zijn probleem. Zodra hij meer inzicht krijgt in wat er met hem aan de hand is, kan hij het zelf ook niet meer ontkennen en zal hij vast meer gemotiveerd zijn er iets aan te doen.
De partner van ervaringsdeskundige Sheilo (34) was verslaafd aan cyberseks. Hij is nu weer clean en hun relatie heeft het overleefd
‘Tijdens een middagje websurfen op de computer van mijn vriend Jan brak de hel los. Voordat ik het wist, opende ik zijn mailbox. Er kwamen steeds nieuwe berichten binnen, ik kon ze nauwelijks bijhouden. Het onderwerp van de berichten zei me al genoeg: ‘lekker ding, wanneer gaan we nu echt een keertje fucken?’ Of ‘hey, zet je webcam aan, dan kan je me zien…’ Ik was in shock, mijn hart klopte in mijn keel! De links naar sekssites duizelden me en toen ik die opende, was het hek van de dam. Als een detective spitte ik zijn hele geschiedenis en mailbox door en langzaamaan werd ik helemaal gek. Jan bleek dagelijks bezig te zijn met internetporno. Hij zat in zogenaamde chatboxen, keek dagelijks naar pornofilms en god weet wat hij nog meer deed.
Jan voelde zich vreselijk schuldig. Hij wilde uitleggen waarom hij dit had gedaan en vertelde over zijn moeilijke verleden, dat hij nooit zijn pijn heeft kunnen uiten. Zijn ouders hadden hem erg slecht behandeld. Hij zocht zijn verlichting in orgasmes, want al snel kwam hij erachter dat hij door cyberseks zijn pijn kon verdoven. Zo werd het van kwaad tot erger, tot hij op het punt kwam dat hij niet meer kon stoppen en zich zeker vijf keer per dag moest aftrekken. Meestal ging hij online wanneer ik sliep of even weg was. Ook op zijn werk deed hij in de late uurtjes aan cyberseks. Uiteindelijk hebben we zijn problemen goed doorgesproken. Jan deed echt zijn best, maar toch besloot ik afstand te nemen terwijl Jan in therapie ging. Ook wendde hij zich tot de zogenaamde s.l.a.a.
Na drie ellendige maanden waarin we nachtenlang hebben gesproken over hoe we nu verder moesten of niet, besloot ik hem nog een kans te geven. Hij wilde er alles aan doen om te genezen. Het was geen makkelijke tijd. Elke keer wanneer Jan achter de computer zat, wantrouwde ik hem. Ik spitte nog steeds dagelijks zijn telefoonbestand en computer door. Dagelijks werd wekelijks. Jan vond het overigens niet erg. Hij begreep dat ik hem niet vertrouwde en hoopte op deze manier, door te laten zien dat hij echt niks meer voor mij verborg, mijn vertrouwen terug te winnen. En ik moet zeggen dat al zijn verwoede pogingen om te genezen – de therapie, de S.L.A.A., het alsmaar proberen om inzicht te krijgen in zijn ziekte door boeken te lezen – vrucht hebben afgeworpen.
We zijn inmiddels een paar jaar verder. Jan chat niet meer met vrouwen en verbergt niks voor me. Af en toe kijkt hij naar een pornofilm of kijken we samen, maar hij doet niks achter mijn rug om. Uiteindelijk is alles toch nog goedgekomen, al ben ik soms nog wel bang voor een terugval. Maar zolang we allebei vertrouwen hebben en Jan zijn gevoelens eerlijk communiceert en zichzelf goed in de gaten houdt, zijn we in elk geval constructief bezig.’
Waarom wordt hij verslaafd?
Waarom wordt de een wel en de ander niet verslaafd? Dat is erg complex; er worden nog steeds boeken over volgeschreven. Veel onderzoekers menen dat het genetisch bepaald is, anderen wijten het weer aan psychische omstandigheden. Maar externe factoren als de buitenwereld spelen ook een belangrijke rol; de pornografie en seksmogelijkheden op internet zijn een perfecte voedingsbodem.
Internet is wat dat betreft de cocaïne voor seksverslaafden. En dat terwijl de internettechnologie die seksuele interactie op afstand mogelijk maakt nog maar in haar kinderschoenen staat. Toch is het volgens mij niet waarschijnlijk dat cyberseks ooit het ouderwetse lichaam – op – lichaam contact zal verdringen. Er gaat toch niks boven het echte werk? Daarbij, als je goed voor je man zorgt, hem genoeg aandacht en liefde geeft, ben je volgens mij al een heel eind, al kun je nooit uitsluiten dat hij toch voor de bijl gaat, zoals je niks kunt uit kunt sluiten in het leven.
Hoe dan ook: cyberseks is een verrijkende en ver-reikende aanvulling van, en wat mij betreft dus geen vervanging voor, fysieke intimiteit. Maar als ik al die berichten zo lees, moeten we wel op onze hoede zijn. De internettechnologie zal het mogelijk maken om indrukwekkende erotische ervaringen op te doen in volledig virtuele omgevingen. Velen zullen hiervan in de ban raken. Wellicht ook vrouwen! Wat blijft er dan nog over van de duurzaamheid, integriteit en monogamie die onze relaties overeind houden? Die zullen in het nieuwe tijdperk van de digitale duisternis helaas van alle kanten op de proef worden gesteld.
Waardeer dit artikel
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.[paytium name=”Eenmalige donatie Nathalie Driessen” description=”Eenmalige donatie Nathalie Driessen”] [paytium_dropdown label=”Ik doneer” options=”1,50/5/10/25/100/250″ options_are_amounts=”true” /] [paytium_field type=”email” label=”Mail (niet verplicht)” required=”false” /][paytium_total label=”Mijn gekozen donatie” /] [/paytium]