Waardeer dit artikel

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.[paytium name=”Eenmalige donatie Nathalie Driessen” description=”Eenmalige donatie Nathalie Driessen”] [paytium_dropdown label=”Ik doneer” options=”1,50/5/10/25/100/250″ options_are_amounts=”true” /] [paytium_field type=”email” label=”Mail (niet verplicht)” required=”false” /][paytium_total label=”Mijn gekozen donatie” /] [/paytium]

‘Een slippertje, een spannende passant; het overkomt iedereen wel eens. Belangrijk is hoe je ermee omgaat’

Als je relatie in een sleur is beland, je seksleven op een laag pitje staat en je partner weinig oog voor je heeft, kun je wel eens openstaan voor de vleierij van een ander. Helemaal wanneer hij of zij niet van opgeven weet. Stiekem wil je erop ingaan, maar je twijfelt. Waarom zou je het doen? En wat gebeurt er als je die drempel overschrijdt?

Wanneer een leuk, knap of intelligent type interesse in je toont, geeft dat een goed gevoel. Desondanks probeer je je hoofd koel te houden, want je bent bezet. Het gaat moeizaam. Hoe vaker je hem of haar ziet, des te groter de kans dat je voor de bijl gaat. Deze vreemdeling is als een verfrissend verrassingspakket in je leven: je voelt je jong, gewild, begeerlijk en sexy. Je hebt het gevoel alsof je weer leeft! Susan (45), een gescheiden advocate en moeder van een 22- jarige dochter kon de verleiding niet weerstaan. Ze was tien jaar getrouwd met haar man, de vader van haar dochter, en genoot zonder schuldgevoel van de verboden vrucht. “Die allereerste keer vreemdgaan was spannend maar daarna ging het eigenlijk steeds makkelijker. Regelmatig waren het ex vriendjes of mannen die ik al heel lang kende. Mijn ontrouw was met name te wijten aan het feit dat mijn man veel op reis was voor zijn werk en nooit tijd voor me had.” Susan is niet de enige die naar vertier buitenshuis zoekt. Uit een representatief onderzoek van de Rutgers Nisso Groep naar de seksuele gezondheid van volwassenen van 19 tot 70 jaar in Nederland blijkt 3,5% procent van de vrouwen vreemd te gaan. Van de mannen gaat ook 3,5% vreemd. Gezien het taboe op overspel, is waarschijnlijk sprake van onderrapportage, dus reken maar op meer. En: het aantal vreemdgangers in vergelijking met de cijfers van de voorgaande jaren groeit nog steeds. Susan: “Als hij weer eens drie weken in het buitenland zat, snoepte ik buiten deur. Meestal bracht ik hem naar Schiphol, en zodra ik hem had afgezet reed ik gelijk door naar die ander. Ik had gewoon zin in aandacht en sex en mijn man was er bijna nooit om aan deze behoefte te voldoen, ook niet als hij bij me was. Hij was een egocentrisch, afstandelijk type, altijd druk met werk en erg in zichzelf gekeerd.”

Er kunnen duizend en één redenen zijn waarom je voor de bijl gaat. Verveling, sleur, ruzies, gebrek aan aandacht, gebrek aan uitdaging, naar ruimte snakken, niet meer verliefd zijn, wraakgevoelens, een minderwaardigheidscomplex hebben waardoor je je onaantrekkelijk voelt, zijn slechts enkele voorbeelden. Karola Grünenbaum, schrijfster en ervaringsdeskundige behandelt in haar online boek How cheats think (and behave) alle facetten en redenen waarom iemand overstag gaat. Ook de gevolgen van het gepakt worden en het ‘overleven na een slippertje of een affaire’ worden besproken. Karola: “De aandachtsfactor is voor de meeste vrouwen de meest belangrijke aantrekkingskracht van vreemdgaan. Niets voelt zo goed als wanneer een man je weer aantrekkelijk vindt en dat duidelijk laat blijken, helemaal als je eigen leven of relatie in een sleur is beland.”

Susan voelde zich niet geliefd, met als gevolg dat ook zij verder ging zoeken. Haar man heeft nooit iets vermoed. “Ik vroeg niet of hij het deed, want dat wilde ik niet weten. Met de tijd werd ons huwelijk steeds slechter, en de relatie afstandelijker, vooral emotioneel. Dat had niet zozeer met het vreemdgaan te maken – hij wist immers van niks- als wel met andere dingen. We hadden gewoon andere dromen. Ik ontmoette een getrouwde man met kinderen met wie ik een langdurige hartstochtelijke affaire kreeg. Die affaire ging zelfs door nadat ik gescheiden was, want we waren stapelgek op elkaar. Om twee relaties naast elkaar te hebben was best moeilijk, maar mijn sexleven piekte enorm. Wat was het stimulerend om twee bedpartners te hebben, vooral omdat je je door die dubbele aandacht ontzettend sexy voelt. Mijn ex en ik groeiden natuurlijk emotioneel gezien steeds meer uit elkaar. Ik was teleurgesteld, kwaad dat hij nooit echt tijd aan mij besteedde, maar tegelijkertijd had ik het gevoel dat ik bij hem moest zijn. We moeten praten!, dacht ik steeds wanhopig, want dat is de enige manier om tot elkaar te komen. Maar hij stond helemaal niet open voor een gesprek. Van therapie wilde hij helemaal niks weten. Zo werd ik eigenlijk steeds weer naar die ander geduwd.”

“Ik zal niet beweren dat het geheel zijn schuld was dat ik vreemdging. Het mes snijdt aan twee kanten. Hij wilde misschien geen contact, maar ik ben niet perse monogaam.” Susan’s affaire bood haar de toegevoegde waarde die ze thuis miste; liefde, sex en advies. “Hij was lief en bekommerde zich echt om mij. Overlopen naar hem was geen optie, want hij was getrouwd. Overigens moet je nooit een relatie aangaan met degene met wie je vreemd gaat, want dan ontstaat er een vacature, ha. Deze man was niet zozeer de love of my life, maar wel iemand die me veel heeft gegeven en me heel dierbaar was.”

Eenzaam

Psycholoog Henk Noort (Psychologie magazine) beaamt dat vrouwen vreemdgaan vanwege emotionele tekortkomingen. Hij deed veel onderzoek naar mannen, vrouwen en hun onderlinge relaties. In een interview zegt hij: “Mannen gaan vooral vreemd voor de sex. Ze doen het eenmalig met een ander en alleen als ze zeker denken te weten dat hun vriendin of vrouw er niet achter komt. Vrouwen daarentegen gaan vreemd als ze zich niet begrepen voelen door hun partner of als hij er niet genoeg voor ze is.” Zoals bij Susan dus. De universele waarheid van de eenzame vrouw wordt overigens ook in het buitenland gepredikt. In Over de grens, de internationale verleiding van het vreemdgaan, een boek over hoe mensen overal ter wereld vreemdgaan, vertelt de Amerikaanse schrijfster Pamela Druckerman: “Ik heb geen enkele vrouw ter wereld ontmoet die zei dat ze vreemdging omdat ze meer sex wilde. Ze gaven bijna altijd emotionele redenen: ze voelden zich eenzaam, zochten iemand die naar hen wilde luisteren, of die hun het gevoel gaf dat ze mooi waren.”

Veel vreemdgaan kan ook vanuit je jeugd voorkomen, helemaal als je ouders het veelvuldig doen en je hen als voorbeeld beschouwt. Claudia (39) had twee jaar een vaste relatie met Rutger. “Vreemdgaan was in mijn familie doodgewoon; mijn vader was de grootste schuinmarcheerder op deze planeet en mijn moeder vond dat prima. Als je niet de logische normen en waarden op dit gebied meekrijgt, vind je overspel niet perse verkeerd. Ik reed dan ook regelmatig de scheve schaats. Rutger, mijn toenmalige vriend, was niet helemaal mijn type. Toch was ik graag bij hem. Hij was een biologische boer en woonde op een mooie plek waar ik graag kwam. Toen hij serieus werd en met mij wilde samenwonen, raakte ik echter totaal in paniek. Dat huisje- boompje- beestje hebben we toen maar uitgesteld. Vlak daarna heb ik met iemand anders gezoend en van het een kwam het ander; oftewel ik ging wel vaker vreemd, en zweeg als het graf. Die laatste keer herinner ik me nog goed. Rutger was op vakantie en na een zwoele zomeravond uit, eindigde ik met een jonge man op een strandfeestje. We bleven op het strand slapen en ik was helemaal in extase.. Na die avond heb ik Rutger verlaten.”

Kortgeleden trouwde Claudia met een andere man. Toen ze net iets met elkaar hadden, ontmoette ze een fotograaf met wie ze heeft gezoend. “Mijn man was toen heel erg kwaad en geschokt en dat was een echte eyeopener voor mij. Mijn moeder heb ik vroeger nog nooit gekwetst gezien, dus zijn reactie had ik totaal niet verwacht. Het bleef bij die ene keer. Die onrust en drang om te versieren en begeerd te worden, ben ik nu gelukkig kwijt; ik houd echt van mijn man en we hebben een fantastische relatie. Maar ik ben wel blij dat ik die energie, de piek van seksuele gevoelens die je vanaf je dertigste krijgt, heb uitgeleefd. Nu vind ik het fijn om een monogaam leven te leiden.”

Open relatie

Volgens Grünenbaum zouden mensen optioneel moeten kunnen trouwen onder de voorwaarden van polygamie. Zo kunnen ze de rest van hun leven ‘zorgeloos’ bij elkaar blijven: er is immers geen reden meer tot jaloezie en ruzie. “Je geeft elkaar de ruimte en vrijheid om als individuen te kunnen groeien. Liefde en monogamie zou niet perse samen moeten hoeven gaan. Bovendien bevordert monogamie de leugen: niemand wil zijn of haar partner kwetsen en de meeste mensen zullen liever een slippertje verhullen om de illusie van het monogame huwelijk intact te houden, met alle gevolgen van dien.” Als je gepakt wordt zal je partner veel emotionele pijn te verduren krijgen, aldus Grünenbaum, omdat de relatie nu nooit meer hetzelfde zal zijn als voorheen. Het vertrouwen is aangetast, en het is heel moeilijk om dat weer te herstellen. Niet voor niets overleeft het merendeel van de huwelijken een slippertje niet. “Daarbij zullen vrienden en familie logischerwijs partij kiezen voor je partner. Ook je kinderen zullen boos op je zijn en je misschien voorlopig niet meer willen zien, waardoor je je uiteindelijk behoorlijk eenzaam kunt voelen. Het financiële plaatje verandert natuurlijk ook, helemaal als je partner besluit dat hij of zij wil scheiden. Kortom, je kunt heel veel verliezen.” Nu zal een open relatie ook complicaties met zich mee kunnen brengen: verliefd worden op een ander bijvoorbeeld. De vraag is of je relatie dat aankan.

Miranda van Rossum (41)- accountant- heeft al zeventien jaar een relatie met haar vriendin en koos ervoor om open en eerlijk te zijn in de relatie. “Als je zo lang met iemand samen bent, is het onvermijdelijk dat je allebei een keer wat leuks tegenkomt. Mijn vriendin is er wat gemakkelijker in dan ik en zij was dan ook de eerste die een one-night-stand had met een andere vrouw. Ik was helemaal geschokt en totaal over de rooie toen ze het vertelde, maar toen de eerste emoties wat gezakt waren, geloofde ik wat ze zei: dat het een avontuurtje was geweest en niet aan onze relatie kon tippen. We hebben toen duidelijke afspraken gemaakt dat wat er ook gebeurt, we het aan elkaar vertellen. Hoewel ik daar aanvankelijk moeite mee had, is wel gebleken dat dit het beste is dat je voor elkaar kunt doen. Een slippertje, een one-night-stand, een spannende passant; het overkomt iedereen wel eens. Begrijp me goed, het is niet leuk als je partner je dat vertelt, maar nog veel erger is te ontdekken dat zij tegen je liegt of al een hele tijd een geheim voor je achterhoudt. Wij zijn er dus open in. En als het zo serieus wordt dat een van ons verliefd wordt op een ander, en onze eigen relatie in gevaar komt, is het in elk geval vanaf het begin bespreekbaar. Ik kan mijn vriendin blind vertrouwen zonder dat ik haar aan banden hoef te leggen of iets onmenselijks van haar moet vragen. Ze is nu drie keer vreemd gegaan, ik twee keer, waarvan een keer vrij serieus. Dat was met een vrouw die mijn vriendin ook kende. Maar zoals zo vaak was dat na een paar weken ook niet meer zo spannend en waardeer je de relatie die je hebt nog veel meer. Ik zou die openheid aan iedereen aanraden. Ernest Hemingway, een man die veel van de vrouwen en de liefde hield, heeft gezegd: ‘de leugen doodt de liefde’. En dat is toch het laatste wat je wilt.”

Kaders

Wanneer zou je je escapades kunnen opbiechten?

  1. Als meerdere mensen weten dat je bent vreemdgegaan en het toch wel uitkomt.
  2. Een zwangerschap is absoluut een reden om op te biechten.
  3. Als je verliefd bent.
  4. Als je niet trouw kunt zijn en je van jezelf weet dat je dit vaker zult doen. Als hij of zij er over tien jaar pas achter komt, is de schade nog veel groter.
  5. Als je onveilig seks hebt gehad.

Wanneer zou je erover kunnen liegen?

  1. Als je net een nieuwe relatie hebt en je een slippertje hebt gemaakt. Wacht eerst even om te zien of de escapade betekenisloos was.
  2. Als je weet dat dit écht een one night stand was met iemand die je nooit meer ziet en het bijvoorbeeld in het buitenland is gebeurd.
  3. Als je al hebt besloten om je partner te verlaten. Waarom zou je hem of haar nog meer pijn doen?

Reddingsplan
kader

Heeft overspel een breuk geslagen in jullie relatie maar willen jullie elkaar nog een kans geven? Tips:

  1. Maak meer tijd voor elkaar vrij.
  2. Geef je minnaar op!
  3. Op een bepaald moment zal je partner al de gory details willen weten. Je kunt dan maar beter eerlijk zijn, omdat geheimen de situatie niet zullen helpen. Vraag wel eerst of hij of zij het écht wil weten.
  4. Probeer het vertrouwen te herstellen, al kan dit lang duren. Kom een kwartier eerder thuis dan beloofd. Wees nooit te laat. De eerste periode zullen de eisen van je partner erg hoog zijn en je zult daarmee moeten leven.
  5. Begraaf niets, wees open en eerlijk. Het negeren van problemen of emoties zal je niet helpen. Het zal je alleen maar achtervolgen.
  6. Neem verantwoordelijkheid voor je acties. Leg het probleem niet bij de ander. Jij bent tenslotte vreemdgegaan.
  7. Bekijk wat jullie leuk vinden om samen te doen en plan daar tijd voor in.
  8. Herbekijk je relatie op het vlak van de dagelijkse taakverdeling. Nu is het moment om ingeslepen gewoontes grondig door elkaar te schudden.
  9. Wees er als ‘bedrieger’ regelmatiger voor de ‘bedrogene’ als hij of zij daar behoefte aan heeft.
  10. Probeer te ontdekken wat je niet hebt gezien in je relatie. Wat is onder het tapijt geschoven en hoe kunnen jullie vermijden dat jullie terug op het punt komen, waarop de kans bestaat dat het mis gaat?
  11. Herbekijk jullie intimiteit en seksualiteit. Durf open over je angsten en wensen te spreken. Wat vind je fijn en hoe zie je intimiteit?

Bron: How cheats think and behave en www.vreemdgaan.nl

Waar in de wereld gaat men het meest vreemd? (bron: Over de grens, Pamala Druckerman)

-Fransen zijn de trouwste partners ter wereld, ondanks hun sexy reputatie. Ze zien overspel als een voorspelbare gebeurtenis. Het resulteert niet meteen in een scheiding en ze voelen zich niet perse schuldig, tenzij de echtgenoot echt wordt gekwetst. Vrouwelijke vreemdgangers: 2%

-In Japan betekent een slippertje ook niet meteen het einde van het huwelijk. De 40-jarige Midori vertelt: ‘Je moet je partner er nooit laten achter laten komen.’ Altijd liegen dus.

-In Rusland, het meest promiscue geïndustrialiseerde land, blijkt liegen ook geen drama. Tip van de lokale Cosmopolitan: ‘Probeer niet al te gelukkig te lijken. Als je eerst niet zong onder de douche, doe dat nu ook niet.’

– In de VS werd scheiden eind jaren zestig wettelijk vereenvoudigd en sindsdien zijn Amerikanen hogere eisen aan het huwelijk gaan stellen. Vreemdgaan was een no-goarea want partners mogen geen geheimen voor elkaar hebben. Nu vinden Amerikanen vreemdgaan en liegen moreel verwerpelijker dan het klonen van mensen, aldus een enquete. Vreemdgaan leidt nergens anders zo vaak leidt tot scheiding. Enkele overspelige Amerikanen walgen zo van zichzelf dat ze, ondanks het feit dat ze nog steeds van hun partner houden, liever scheiden, ‘zodat ze zich niet van die creeps voelen’. V.V.= 3,1%

-Zelfs Nederlanders veroordelen overspel steeds vaker, zegt Jan Latten van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in de Volkskrant, omdat huwelijken steeds minder beïnvloed worden door de kerk of familie. Het draait allemaal om ‘trouw en romantiek’. Of ze dat streven ook naleven? Vooralsnog zitten ze met 3,5% vrouwelijke vreemdgangers in de top tien.

Andere toppers:

-Noorwegen:         vrouwen, 6,6%, mannen 10,8%

-Kamaroen:           vrouwen 4,4% , mannen 36,5 %

-Mozambique:       vrouwen 3,1%, mannen 28,9%

-Chinese steden:   vrouwen 3,2%, mannen 18,3%

-Groot Brittanie:     vrouwen 3,5%, mannen 7,3%

Alle namen van de geïnterviewden zijn gefingeerd.
Dit artikel is verschenen in het blad FEMME