‘Door te latten floreerde onze relatie en ons seksleven’
Anouk (37): “Een maand nadat ik Job ontmoette werd ik onverwacht zwanger. We waren helemaal idolaat van elkaar en hadden dagelijks veilige seks gehad, maar één keer, op een zeer gepassioneerde avond ging het mis. Die verliefde fase die zo mooi begon, werd abrupt afgekapt en rücksichtslos vervangen voor totale onzekerheid. De zwangerschap kwam bij Job nogal rauw op zijn dak vallen dus de eerste drie maanden was het akelig stil tussen ons. Wat voelde ik me eenzaam. Er ging van alles door mijn hoofd: ik was helemaal alleen. Is het dan verstandig om aan een kind te beginnen? Wilde hij nu wel of niet? Alles was onduidelijk. Een abortus was absoluut geen optie dus een afstand tussen ons volgde, maar niet voor lang. Blijkbaar waren we écht verliefd, we konden gewoon niet zonder elkaar want we hingen dagelijks uren met elkaar aan de telefoon.
Na een paar maanden besloten we dat we dit avontuur samen zouden aangaan. Wél living apart together. Door zo min mogelijk druk op onze relatie te leggen, probeerden we hem in stand te houden en het werkte. Juist door elkaar vrij te laten bleef de relatie levendig en sprankelend. Ons seksleven floreerde er enorm bij, zelfs tijdens de zwangerschap. Vrijen was altijd weer verrassend, spannend en fijn, want er was geen sprake van dagelijkse sleur zoals bij samenwonende stellen. Na de seks bleef Job lekker slapen en hadden we een heerlijk onbevangen tijd, juist omdat we elkaar niks verplichtten.
Ook na de bevalling bleven we latten, wel vier jaar lang. Ons seksleven werd toen wel iets rustiger, omdat we toch wel behoorlijk moe waren van de slapeloze nachten met een baby. Zodra we ’s avonds even een moment rust hadden waren we al lang blij en was seks het laatste waar ik aan dacht. Ons zoontje Bob is inmiddels zes jaar en we wonen sinds twee jaar met z’n drietjes. Job en ik zijn echt een team. We passen bij elkaar. Misschien vullen we elkaar aan omdat we zo verschillend zijn. Job is geen lezer, ik wel. Hij houdt niet van kunst en cultuur en ik ben daar gek op. Maar ik accepteer dat. We kunnen over alles praten en hebben het enorm gezellig. Job en ik hebben allebei vervelende relaties achter de rug waar we van hebben geleerd.
Jarenlang probeerde ik de liefde met de verkeerde man te laten werken, terwijl het gedoomd was te mislukken. Ik ben daardoor realistischer geworden, waardoor er een ander soort man op mijn pad kwam. We weten allebei nu vooral wat we niet willen en door alle ervaringen kunnen we begrip voor elkaar gevoelens tonen in tijden van stress. En die verschillen? Je kunt nu eenmaal niet alles in je partner vinden en je maar beter focussen op wat je wel hebt. Het is toch nooit perfect? Ons seksleven is nu iets minder spannend dan in het begin, maar ik vind het nog steeds goed. Die eerste maand konden we niet van elkaar afblijven, nu zijn we ’s avonds moe van het dagelijkse circus. De frequentie zou volgens de maatstaven wat hoger moeten zijn. Sommige stellen pakken maandelijks een hotel, alles zodat het maar gebeurt! Om eerlijk te zijn heb ik daar geen behoefte aan. Dan ga ik liever met z’n drietjes weg. En die frequentie, ach, dat is ook maar een overschat iets. Job en ik zijn heel tevreden, al doen we het minder vaak dan voorheen. Het gaat in mijn ogen helemaal niet om kwantiteit maar om kwaliteit en omdat we geestelijk helemaal op een lijn zitten, zit het fysiek heel goed. Dat heeft dus niks te maken met bepaalde handelingen of standjes. Het gevoel klopt, we ervaren échte saamhorigheid. En daardoor voelt het áls we het doen en hoe we het ook doen, altijd fijn.”
Rubriek Liefde en lust, verschenen in Flair